Het avontuur is begonnen !!

Voor wie een verkort verslag wilt, beneden op de pagina zijn foto's met een korte beschrijving :)

Hola !! Daar ben ik dan vanuit Mexico. Mijn eerste reisverslag !! Allereerst, voordat ik mijn verhaal ga doen, ik heb het hier nu al mega naar mijn zin en ik ben er pas vier daagjes  Hoe mooi is dat !

Woensdag 31 Augustus was het zover. Ik vertrok vanuit Schiphol naar Mexico-Stad!! Mijn Mexico avontuur ging beginnen! Met een super leuk en lief afscheidscomité nam ik afscheid van Nederland voor de komende 4,5 maand. Met goede moed en volle zin zwaaide ik ze uit. Thanks aan het afscheidscomité! Daar ging ik, op weg naar Mexico. De vliegreis is goed gegaan. Een vliegreis van 11,5 uur, maar qua gevoel viel het mee en leek het korter te duren. Heb wat gelezen, filmpje gekeken, muziek geluisterd en wat geslapen. Aangekomen op Mexico-Stad moest ik met de bus. Deze bus was echt superrrrrr chill !! Veel chiller dan het vliegtuig. Super veel beenruimte en lekkere stoelen. Hiermee moest ik ongeveer drie uur rijden. Om eerlijk te zijn weet ik niet precies meer hoelang het duurde, want heb grootste gedeelte van de bus geslapen ;-). Het laatste stukje werden we opgehaald. Ik heb samen gereisd met Jaime, een docent van mij van de universiteit. Zijn vader kwam ons ophalen, waarmee we nog een uurtje moesten rijden. Na ongeveer 16 uur kwam ik dan aan op bestemming, San Miguel de Allende. Het was kwart over twaalf ’s nachts (lokale tijd) toen ik aankwam in mijn nieuwe huisje voor de komende vier maanden. Mijn spullen in mijn kamer gezet en gelijk gaan douchen en slapen. Klein detail, de douche hier wordt verwarmd via de zon, dus soms heb je pech en heb je koud water. Wat ook het geval was de eerste nacht :P Direct gaan slapen, want door de reis was ik behoorlijk moe.

De volgende ochtend. Redelijk geslapen, was wel af en toe wakker, maarja, je moet nog ik het nieuwe ritme komen. Jaime riep me of ik al wakker was en of ik wilde ontbijten. Gezellig samen ontbeten; een taco/wrap gebakken met twee spiegeleieren erop. Typisch Mexicaans ontbijt . Hij zou deze dag naar twee communities gaan voor interviews. Jaime doet momenteel onderzoek voor Caminos de Agua (de organisatie voor wie ik ook ga werken). Ik was erg geïnteresseerd en Jaime vroeg of ik meewilde. Natuurlijk wilde ik dat! Super leuk. We gingen op pad en haalde nog iemand op. Saul, hij werkt ook voor Caminos de Agua en wordt dus een collega van mij. Met zijn drietjes gingen we op pad, een super lange autorit. Of het leek lang, omdat ik natuurlijk niet wist waar we precies naartoe gingen. Uiteindelijk kwamen we ergens bij een onverharde weg met super veel gaten vol met water. Zigzaggend reedt Jaime door. Het was een echte ollo-ollo passie zouden we zeggen (he mam en kris ;-)). Daar aangekomen kwamen we bij een community. Het was een groep vrouwen die samen bouwden aan een regenwateropvang-systeem. Saul kende deze community en stelde Jaime en mij voor aan hen. Jaime begon met zijn interview. Gewoon staand, terwijl sommige mensen bezig waren met het systeem bouwen en anderen waren aan het praten. Het was echt super mooi om te zien hoe iedereen hielp. Op gegeven moment begon één van de mevrouwen iets tegen me te zeggen. Ik dacht dat ze vroeg of ik wilde gaan zitten. Ik liep richting haar, maar ze vroeg of ik een vrucht wilde. Een vrucht van een cactus. Die ochtend had ik er ook al één geproefd van Jaime. Het is best een lekkere vrucht, alleen zitten er heel veel pitten in. De mevrouw begon een beetje met me te praten, maar ik verstond niet heel veel. Ik zei dat ik geen Spaans kon (No hablo espanol ), maar Saul kwam me helpen. Hij kan een beetje Engels. Uiteindelijk had ik mezelf voorgesteld en de mevrouw ook aan mij en had ik ‘Mucho Gusto’ gezegd (nice to meet you ). Verder boot ze me constant vruchten aan. Cactusvruchten, soort perziken en granaatappel. We hadden het nog over de naam van een granaat appel, wat het in het Spaans is en wat in het Engels en Nederlands. Met handen en voeten en aanwijzen snapte we elkaar ;-) Super lieve mensen allemaal. Jaime deed ondertussen zijn interview met verschillende vrouwen en Saul hielp af en toe met het gladstrijken van de opvang bak. Jaime was klaar en we gingen weg, nadat we iedereen één voor één hadden gegroet. Op de terugweg vroeg ik meer aan Jaime wat het precies was. Het was een community bestaande uit verschillende huishoudens. Deze community heeft het materiaal gekregen van Caminos om regenwateropvang-systemen te bouwen, onder de voorwaarde dat ze het zelf bouwen. De vrouwen van de community gaven aan dat het vooral de vrouwen waren die het moesten bouwen aangezien de mannen moesten werken om geld te verdienen. De vrouwen samen hadden bedacht om één voor één de opvangbakken te bouwen. Zo kon iedereen elkaar helpen, want in je eentje lukt het niet. Vandaag waren ze dus bij één huishouden en als die af was gingen ze naar de volgende, totdat iedereen een opvangbak had. Eén week doen ze er ongeveer over om één af te hebben. Indrukwekkend is ook dat de mevrouw vertelde dat deze community al 7 jaar geen stromend water heeft!!! Dit komt door over-gebruik van het grondwater wat schaarste creert. Hierdoor moet grondwater steeds dieper worden gehaald, waarvoor nieuwere en zwaardere machines voor nodig zijn. Dit is vaak te duur voor de samenlevingen. Het opvangen van regenwater is dan ook een efficiënte en goedkope manier om weer aan water te komen. Het opgevangen regen water zal vervolgens worden gefilterd via de waterfilters die Caminos ter beschikking stelt.
Onze weg vervolgende en we gingen naar een tweede plek voor een interview. Weer een best lange rit, maar eigenlijk is dat niet heel erg. Doordat ik nog niks ken van het land kan ik de gehele weg naar buiten kijken en mooie en nieuwe dingen zien. Dit keer kwamen we bij een ‘alternatieve geneeskunde dokter’. Zij had een soort van praktijkje waar ze behandelingen deed en een winkeltje waar ze spullen verkocht. Zij hoorde ook bij een samenleving waar Caminos de Auga veel werk voor doet. Daarnaast was er nog een mevrouw, zij deed ook wel af en toe dit soort werk en woonde ook in deze samenleving. Jaime en Saul deden hun interview en ik ‘luisterde’ naar wat ze zeiden. Mijn Spaans valt nog tegen en ik moet nog hard oefenen. Hier en daar versta ik wel wat, maar men praat vooral heel snel waardoor ik de woorden nog niet goed kan scheiden. Maar we houden de moed erin! Ook hier kregen we van alles aangeboden. Fruit en nootjes. Wanneer ik maar één stuk fruit pakte, zeiden de mevrouwen meteen, wil je niet meer fruit, of nootjes, pak maar hoor.
We gingen terug richting San Miguel en hadden Saul afgezet. Jaime en ik zijn uiteindelijk nog gezellig ergens gaan eten in de stad. Ik had een typisch Mexicaans gerecht; enchiladas met een groene saus en gevuld met kaas. Wel lekker, maar sterke kruiden. Niet heel heet, want dat moet je altijd zelf toevoegen, maar heel veel kruiden qua smaak. Maar wel super lekker . Richting huis en ik was behoorlijk moe, dus thuisgekomen heb ik mij teruggetrokken en ben gaan slapen.

Alweer mijn tweede dag (vrijdag). Ook vandaag ging Jaime op pad voor interviews en ik ben weer gezellig mee geweest. We haalden Saul weer op en reden naar een parkeerplaats. De mannen stapte uit, dus ik ook. Daar ontmoette ik een andere meneer. Zegt hij, hallo ik ben Dylan. En Dylan is de directeur van Caminos de Agua. Dus zonder dat ik het wist of dat ik voorbereid was ontmoette ik de directeur van het bedrijf waar ik ga werken. Iedereen is super aardig en super toegankelijk hier. Dus ik heb gezellig even met hem gepraat (hij kan Engels, want is een Amerikaan) terwijl Jaime de auto wegzette. Hij was blij me te zien zei hij en vroeg of ik gisteren ook mee was met de mannen. Leuk zo een losse en chille eerste ontmoeting met de directeur. We gingen op pad in Dylan zijn auto met zijn viertjes. Dit keer kwamen we bij een pater van een bepaalde samenleving. Een hele aardige en hartelijke man. Hij verwelkomde ons en bod meteen thee en koffie aan, en broodjes en koeken :P. Ik had me wel al voorgesteld, maar nog niet gezegd dat ik geen Spaans kon. Op gegeven moment zegt de pater iets tegen mij. Ik zeg dat ik het niet versta en dat ik geen Spaans praat. Hij zegt: ‘oooh, daarom ben je zo stil’. Naast de pater was er nog een meneer aanwezig; een pater in opleiding. Beide zeiden ze tegen elkaar dat het zielig was als ik niks kon verstaan en of we het dan maar in het Engels zouden doen het interview. Ik zei dat dat voor mij fijn zou zijn, maar dat het alleen kon als iedereen het ermee eens was. Iedereen stemde in en we gingen verder in het Engels. Super aardig en super fijn voor mij. Het was heel interessant om te horen hoe de pater over zijn samenleving sprak. Het belangrijkste volgens hem is om eerst dicht bij de mensen en de samenleving te komen. Dit heeft hij dan ook gedaan toen hij in deze samenleving kwam. Een andere mooie uitspraak van hem was “Start with the reality, not with a briljant idea”. Hij gaf aan dat het waterprobleem al jaren aan de gang was, maar dat het voor hem nieuw was toen hij hier kwam wonen in deze samenleving. Hij gaf aan dat hij eerst alle verhalen van de mensen wilden horen om zo hun verhaal en leven te begrijpen. Het water van zijn samenleving is niet zomaar vervuild, het is namelijk 18x zo erg vervuild dan is toegestaan. Een bepaalde stof (fluoride en/of arsenicum) komt in een verhouding van 18x meer voor dan is toegestaan. Eerste en meest zichtbare schade van het vervuilde water zijn tandproblemen. Maar de pater vertelde ook een verhaal over drie mensen die al zijn gestorven door het vervuilde water. Als je dan in zo een interview zit en iemand het letterlijk noemt dat mensen dood gaan door het water is het wel heftig en komt het wel hard binnen. Een ander indrukwekkend verhaal was dat er ook een mevrouw hier woonde met drie zoons. Zij was erg ziek en had dure medicijnen nodig. Zij kon dit niet betalen, en daarom waren haar drie zoons verhuisd naar de US om daar geld te verdienen om terug te sturen naar hun moeder voor de medicijnen…..
Na dit indrukwekkende interview vervolgde wij onze weg naar plek 2 van die dag; een mevrouw. Ook zij was een alternatieve geneeskunde dokter. Bij haar zijn we maar kort gebleven. Tijdens het interview zat ze op een krukje en had ze een megagrote ton met cactus vruchten voor zich. Ze bleef maar schillen en aan ons aanbieden :P
We reden met zijn vieren terug en Dylan en Saul gingen met hun auto verder. Jaime en ik pakte onze eigen auto. Jaime vroeg of ik nog buiten de deur wilde eten en ik stemde toe. Hij vroeg of ik nog iets meer Mexicaans dan gisteren wilde. Ja hoor, altijd. Zijn antwoord: “oké, dan gaan we op de straat eten, naja, niet letterlijk natuurlijk, maar in een straattentje”. Ze maakte daar tortilla’s en enchiladas (ik weet nog steeds niet heel goed het verschil :P) en dan kon je je smaak kiezen. Jaime vertelde een beetje wat wat was. Ergens zag ik een pan die zag er lekker uit, dus ik vragen wat het was, was het varkenshuid :P Hahaha, toch maar niet. We hadden wat besteld en gingen zitten. Het was echt super lekker !! Echt een tentje die ik ga onthouden want was echt heel lekker :D.

Alweer zaterdag, mijn dagen vliegen voorbij. Vrijdagavond toen we thuis kwamen was Sylvia ook thuis. Dat is de moeder van Jaime en zij woont in het huis waar ik ook woon. Kennis met haar gemaakt, ook een aardige vrouw. Zaterdagochtend ontbeten met Sylvia en Gaia (de vriendin van Jaime’s broer). Veel familie van Jaime woont in Mexico en ze wonen ook allemaal in dezelfde straat. Sylvia zei dat ze boodschappen gingen doen en vroeg of ik meewilde. Dat was wel handig, dus zijn we samen boodschappen gaan doen. Supergrote supermarkt. Ik heb een beetje rondgelopen en gekeken en de eerste grote boodschappen gedaan. ‘S middags had ik een beetje gerommeld in mijn kamer, toch maar eindelijk mijn koffers opruimen, want daar had ik de afgelopen twee dagen geen tijd voor ;P. Was net ff bezig toen Jaime kwam vragen of ik meeging naar een zwembad. Hij, Sylvia, Gaia en Diana (Jaime’s zus) en haar baby zouden gaan zwemmen. Ik dacht, gezellig dus ging ik mee  Ik had ook nog eens een nieuw vriendje, de baby. Hij was echt super schattig. ’S Avonds nog gezellig met zijn alle gegeten in een restaurant vlakbij het zwembad. Ik heb een traditionele soep geproefd. Het is een soort tomatensoep en dan doen ze aan je tafel er nog allemaal ingrediënten in. Ook weer tortilla’s, geroosterde en dan in kleine reepjes gesneden. En toen kwam er iets, ik ben de naam vergeten, en Jaime zegt; dit moet je echt proeven is ook heel Mexicaans. Dus ik zeg tegen de ober un poco, omdat ik zie dat de zus ook maar een klein beetje neemt. Op het moment dat het al in mijn soep zit vraag ik wat het is. Zegt Jaime, dat gaan we je niet vertellen. Dus ik zegt, je hebt me toch niet varkenshuid aangesmeerd nu, waarop de hele tafel heel hard moet lachen. Dus ja ;-) Ik heb varkenshuid gegeten :P Was nog best lekker :P buiten het rare idee van dat het huid is.

Zondag, mijn laatste dagje voor mijn eerste werkdag. ’S ochtends ben ik naar de stad gaan wandelen. Voor het eerst alleen door de stad gewandeld. Maandag heb ik afgesproken met Jennifer, mijn begeleider op een bepaald punt. Ik dacht dan is het wel handig als ik er vandaag al naartoe loop, dan weet ik hoelang het duurt en waar het is. Dus lekker gewandeld. Wandelen naar de stad betekend hier wel ongeveer een half uur alleen maar naar beneden lopen. Wat dus ook betekend straks een half uur alleen maar naar boven lopen :P. Ik had mijn punt gevonden waar ik moest zijn en vlak daarbij herkende ik een punt waar ik ook met Jaime was toen we in de stad waren wezen eten. Hij had me een overdekte markt laten zien. Vandaag ben ik daar helemaal doorheen gelopen. Is een superlange markt. Echt super gezellig en heel kleurrijk ! Ben er lekker doorgewandeld en heb gekeken naar alle leuke spulletjes. Ik denk dat ik nog veel vaker hier zal gaan wandelen. Aan het einde is er ook een ‘eetgedeelte’ met vers fruit en ook eettentjes. Ik liep rond en zag wel allemaal lekkere dingen, maar wist niet wat het was. En door de varkenshuid durfde ik niet zo goed iets te nemen. Dus liep nog maar een rondje. Op gegeven moment zei een mevrouw van een standje iets en gaf me iets om te proeven. Hierdoor raakte ik met haar aan de praat. Ze vroeg of ik iets wilde eten. Ze liet me allemaal dingen zien, dus ik dacht achja, ik ga gewoon iets eten. Dus ik ging lekker zitten en bestelde dat wat ze me had gegeven om te proeven. Drie kleine tortilla met vlees erin  was wel echt super lekker, dus ik heb even tussen de locals op de lokale markt lekker gegeten . Toen rustig terug naar het punt waar ik begon met de markt om weer aan mijn terugreis te beginnen. De terugreis ging best goed, zonder google maps :D. Heen had ik mijn kaart aangezet vanuit huis, maar terug had ik natuurlijk geen internet, dus deed ik het zelf op de gok. En ging eigenlijk helemaal goed :D Terug was dus alleen maar ophoog. En niet een beetje omhoog, echt super stijl !!! De laatste lange straat voordat ik in mijn eigen straat kom is echt MEGA stijl ! Ik was bekaf toen ik boven kwam. De bergen zijn echt nog honderd keer stijler dan in Portugal. Maar ik heb het gered, gewoon rustig aan  En het was erg leuk om ‘kennis’ te maken met de stad. ’S Middags mijn kamer echt helemaal opgeruimd en schoongemaakt  Nu helemaal klaar om morgen te beginnen.

Morgen is mijn eerste echte ‘werkdag’. Ik heb er super veel zin in en mijn eerste dagen in Mexico waren zoals jullie hebben kunnen lezen een groot succes !

Dikke knuffel vanuit San Miguel en tot snel (ik ga proberen om jullie regelmatig op de hoogte te houden),

Xx
Chan